Już jesień

Z ostatnich moich prac w komputerze - jesienny pejzaż :

K J-R

Już jesień. Zieleń drzew powoli zmienia barwę. Liście jeszcze w formie, trzymają się gałęzi... Pogoda kapryśna - ciepło albo zimno jak to jesienią bywa.  Deszczu niezbyt dużo, za to  gdy wiatry  zawieją, zaczyna być niebezpiecznie. Podobno śmiercionośny cyklon do nas się zbliża... Pożyjemy, zobaczymy, a teraz przeniosę tu moje myśli z dawnych lat współgrające z jesienią ...

Nie chcę cię martwić... (2007 r.)

 Czasami dobrze nie wiedzieć
o czym wiedzieć się nie powinno

np. o kataklizmach

zegar tyka tyk tyk

z drzew spadają liście 
choć wiatr ich nie zwiewa

cała ekscytacja zniknęła

nie będzie rozmów

podpisanych piórem ptasim

ani wieczorów z niespodzianką

nie można ryzykować

gdy za oknem ciemno i zimno...

K J-R

Ławka i jesień

Wydawać się może że

na ławce nikt już nie siedzi
bo mrok zajrzał do parku
ona jak tron królewski
pośród wspaniałego ogrodu
brązem wtulona w tło
zdaje się że odpoczywa
po dniach ciężkich od wrażeń
które słyszała od ludzi
a wielu tu gościła
przyszła mama z dzieckiem
które co chwilę pić chciało
dziadek czytający gazetę
chłopak z dziewczyną
co czułe słówka mówili
jakaś kobieta z zakupami
rozsiadła się wygodnie
pan z pieskiem małym
dwóch takich co piwo piło
studentka z książkami
i ja tam byłam chwilę
z kimś bardzo miłym

teraz na ławce 
w czapce niewidce
jesień siedzi...

K J-R

Nakręć jesień 

Nakręć jesień jak nakręca się zegarek,
by godziny goniła zapamiętale.
Niech ona, jesień zamyślona,
w radości spróbuje się odnaleźć.

Na próżno nie spadają liście,
gdy nadeszła pora, by spadły.
Twoje ramiona niechciane oplotły opary, 
smutek sączy się niczym pleśń zawiła.

Jak szarą nitką zasnuta pajęczyna,
niech ona, jesień, swój zaczyna oberek
w splocie przytupów krzesanych,
wpisanych w obrys tego, co przemija...